Eigenlijk gênant, maar toch eens een pogingske doen. Voor de beschaafde wereld eerder een zeldzaamheid, in Th, uit het dagelijks leven gegrepen van "jean et janine".
Er was eens een schoon meiske, een klein beetje eigenzinnig, want ze wou haar eigen weg gaan. Ze ontmoette een jongen, niet eens nen hele schone, die haar hemel en aarde beloofde. Een mooi prater dus. Haar ouders waren niet zo erg opgezet met de keuze van de dochter en hadden dus liever dat ze mijnheer de mooiprater, die niet van een gegoede familie kwam, dumpte. Maar eigenzinnig als het mooie meisje was, ze dreef haar zin door en trouwde met die niet zo schone jongeling. Ze bouwden een huizeke, vergelijkbaar met hier een amateuristische stal, op de eigendom van de vader van het mooie meisje. Er kwamen twee kindjes, dus er moest gewerkt worden om wat zaad in het bakske te krijgen. Hare vent die liever lui dan moe was en niks liever deed dan de hele dag met de buren te tetteren, kon het goed hebben dat vrouwlief op het land ging werken voor een belachelijk bedrag en dan nog in de snikhete zon. Wat eens een mooi meiske was, werd een niet meer zo aantrekkelijke vrouw, ernstig aangetast door de brandende zon. Maar toch was manlief ambitieus, hij was graag landeigenaar geworden. Vermits van zijn kant of van hemzelf niks te verwachten was, vroeg hij zijn vrouw of haar vader, die al wat ouder was, zijn land niet zou willen verdelen onder de drie kinderen. Men kan wel raden dat de ouwe man, die zijn schoonzoon niet eens kon uitstaan, nogal agressief reageerde en het voorstel vakkundig de nek omwrong. Doch schoonzoon zijn ambities luwden niet en begon al enkele octaven hoger zijn vrouw te bevelen dat ze haar deel van vaders grond zou opeisen. En zo ging dat maar door, psychisch kapot onder druk van haar vent en de weigering van haar vader. Het arm schaap geraakte hierdoor totaal gedemotiveerd en aan den drank. De schoonzoon werd agressief en op zekere dag takelde hij zijn vrouw zo erg toe dat ze in het ziekenhuis diende opgenomen te worden. Over het ganse lichaam blauwe plekken en enkele gebroken ribben. Pa en ma werden ziek van hetgeen er naast hun deur allemaal afspeelde en wachtten tot er een oplossing uit de lucht zou komen vallen.
De jongste zus had het allemaal aanzien, maar dit was toch wel een stap te ver. Ze riep, traditiegetrouw, een dorpsraad bijeen, bestaande uit familie en kennissen van haar zus, familie en kennissen van de schoonzoon en nog enkel onpartijdige lieden. Dit alles omkaderd met de nodige spijs en drank. Het besluit was, de twee moeten scheiden en schoonzoon moet de eigendom van de vader verlaten. De geteisterde vrouw was ondertussen verhuisd naar een andere plaats, ver verwijderd van hare zot. Doch dit uitschot bleef in het huis wonen, hij bleef schoon naast zijn schoonvader zitten, wat natuurlijk niet hielp om de oude man enige rust te geven. Om van hem af te geraken hebben ze dan maar het huis tot tegen de grond afgebroken. Toen moest die wel weg, want hij had geen dak meer boven zijn hoofd.
het mooie meisje van weleer heeft het allemaal niet verteerd en is nu opgenomen in een psychiatrische instelling, of er genezing mogelijk is niet geweten.
Epiloog. Dit is een verhaal van een van de zovele schrijnende toestanden in Thailand. Thailand, mooi van buiten en door rot van binnen. Een land met uitzonderlijk veel rijken, maar het overgrote deel in bittere armoede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten